De benadering is gebaseerd op de combinatie van moleculaire biologie, stressfysiologie, systeembiologie en analytische methoden. Techniekontwikkeling voor automatische fenotypering en moleculaire veredeling is hiervoor van belang.

High-Throughput-fenotypering (HTP) en bio-imaging technologieën worden gebruikt om fysiologische en morfologische veranderingen in veredelingsmateriaal waar te nemen.

Nieuwe reporter lijnen worden gebruikt om dynamische veranderingen in beslissende signaalroutes te detecteren. Daarnaast worden verschillende “omics” methoden gebruikt, die een kijk op de genexpressie mogelijk maken voor een eerste selectie van relevante eigenschappen voor de veredeling.

Gezamenlijk worden deze gegevens gebruikt voor een big data analyse en voor modellering. Dit wordt gebruikt om nieuwe eigenschappen te ontdekken, die van toepassing kunnen zijn voor een op stresstolerantie gericht veredelingsprogramma.